تأثیر تمرینات توانبخشی ورزشی شخصی سازی شده براساس سطوح مختلف ناتوانی بر آمادگی جسمانی و خستگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: در طب توانبخشی استفاده از رویکردهای های هدفمند و شخصی سازی شده مطرح است و غالباً مداخلات استاندارد کلی و عمومی نتایج مناسب و مطلوب را نخواهند داشت. لذا هدف این پژوهش بررسی تأثیر یک دوره تمرینات توانبخشی ورزشی شخصی سازی شده براساس سطوح مختلف ناتوانی بر آمادگی جسمانی و خستگی بیماران مبتلا به ام اس بود. روش کار: این تحقیق از نوع نیمه تجریی با گروه شاهد و مداخله بود. واحدهای مورد پژوهش را بیماران زن مراجعه کننده به انجمن مولتیپل اسکلروزیس شهرستان شهرکرد تشکیل می دادند. 96 نفر زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با توجه به نمره مکتسبه از مقیاس وضعیت گسترش ناتوانی به سه گروه ناتوانی خفیف (44 نفر)، ناتوانی متوسط (26) و ناتوانی شدید (26) تقسیم بودند و سپس آزمودنی های هر گروه با استفاده از نمونه گیری تصادفی به دو گروه شاهد و مداخله تقسیم شدند. ابزارهای مورد استفاده در مطالعه آزمون سنجش قدرت و استقامت عضلانی، انعطاف پذیری بود. تمرینات توانبخشی ورزشی شخصی سازی شده براساس سطوح مختلف ناتوانی طی 36 جلسه یک ساعته که هفته ای سه جلسه برگزار می شد انجام گردید. در صورتی که گروه های شاهد تنها تمرینات کششی دریافت کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نسخه 21 نرم افزار spss و با استفاده از تحلیل کوواریانس و مقایسه زوجی میانگین های تعدیل شده انجام گردید. یافته ها: بر اساس نتایج حاصل، انجام تمرینات توانبخشی ورزشی جامع موجب کاهش ناتوانی جسمانی و خستگی بیماران و افزایش انعطاف پذیری، استقامت عضلانی و قدرت عضلانی آزمودنی های هر سه گروه مداخله گردیده بود (0/05> p). اما در بیماران گروه شاهد تفاوت معنی داری مشاهده نشد (0/05< p). نتیجه گیری: از یافته های تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که اجرای تمرینات توانبخشی ورزشی جامع بر روند بهبود بیماران مولتیپل اسکلروزیس تأثیر گذار بود و موجب بهبود عوامل منتخب آمادگی بدنی، ناتوانی جسمانی و خستگی بیماران گردید. لذا توصیه می شود متخصصان از این تمرینات به عنوان یک درمان مکمل در کنار سایر درمان های دارویی استفاده نمایند.